Pory roku

Wiosna

Pierwszą z pięciu pór roku na wyspie jest wiosna. Już od pierwszych dnia następuje odwilż. Większość zwierząt budzi się z zimowego snu i wyrusza na pierwsze polowania, co często może być zgubne dla nieostrożnych. Drastycznie podnosi się poziom wody w zbiornikach wodnych poprzez topnienie lodu, a bagna robią się tak grząskie, jak nigdy wcześniej. Ścieżki i pola są przepełnione błotem, ptaki zaczynają śpiewać i budować gniazda, a w powietrzu unosi się rześkie, chłodne powietrze. Krążą w nim najróżniejsze pyłki, ku niezadowoleniu alergików. Temperatury są na plusie, wahają się od trzech do ośmiu stopni. Deszcze i burze występują bardzo często i bywają niebezpieczne, gdyż woda otaczająca wyspę ściąga pioruny. Podczas wiosny dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza

Lato (pora sucha)

To zdecydowanie najtrudniejsza pora roku. Deszcze nie występują, uprawy wysychają, podobnie jak wszelkie zbiorniki wodne. Mimo, że osadnicy z biegiem czasu nauczyli sobie z tym radzić, nadal występują problemy w postaci straconych plonów. Temperatury wahają się od dwudziestu pięciu do trzydziestu pięciu stopni, jest upalnie, duszno i bezwietrznie, wiele ptaków przybywa na wyspę z miejsc, w których aktualnie panuje zima. Studnie i kanały są napełniane na bieżąco, chronione przed nadmiernym wysychaniem, a uprawy nawadniane ręczne lub z pomocą koni. Dla bezpieczeństwa zarządza się pracę w okresie porannym lub wieczornym, unika się przebywania na słońcu w południe. W świecie roślin jest to okres dojrzewania nasion i owoców, a w świecie zwierząt jest to okres wydawania na świat nowego pokolenia i przygotowania go do samodzielnego życia.

Jesień (pora deszczowa)

Po porze suchej nagle następuje jej kompletne przeciwieństwo. Uprawy są gwałtownie nawadniane, a sucha ziemia nie jest w stanie przyjąć tyle wody naraz, przez co woda stoi w miejscu. Najczęściej znajduje ujście w pobliżu serca wioski, przez co mniej zabezpieczone i starsze, wiekowe budynki zostają zalane. Sytuacja normuje się dopiero po dłuższym czasie, kiedy ziemia z powrotem jest odpowiednio nawodniona. W tym czasie niektóre zwierzęta zaczynają robić zapasy na zimę, podczas której zapadają w sen. Najniższa temperatura, z jaką można się spotkać to dwa stopnie na minusie, a najwyższa - dziesięć na plusie. Podczas jesieni astronomicznej dzienna pora dnia jest krótsza od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia ubywa, a nocy przybywa.

Zima

Zima jest jedną z najbardziej stabilnych pór roku, mimo mrozu. Część zwierząt zapada w długi sen, aż do nastania wiosny, dzień staje się coraz krótszy, a noc dłuższa - jest ciemno już po czternastej. Temperatury spadają nawet do dwudziestu stopni na minusie, zaś nie przewyższają zera. Odnotowuje się obfity opad śniegu, bo miejscami aż do pięćdziesięciu centymetrów. Obszary wioski są regularnie odśnieżane, a budynki ocieplane. Większość roślin zimuje w formie nasion lub podziemnych kłączy, cebul i bulw. Ryby w tym czasie przebywają w wodzie, pod zamarzniętym lodem, pod warunkiem, że występuje przewietrzanie przez przeręble. Syreny także mogą pływać w zbiornikach wodnych, jednak preferują przebywanie w zamkniętym obiekcie.