Nowy osadnik - Aven

Anika Arkus

Aven | 20 lat | Nimfa Leśna

Miano: Aven
Imię i nazwisko: Veronica Venderburg
Wiek: 20 lat
Numer: 006
Modyfikacja genetyczna: Nimfa Leśna
Status: Osadnik
Stanowisko: Myśliwy
Miejsce zamieszkania: Omszałe gospodarstwo
Aparycja: Bardzo niska dziewczyna o drobnej, filigranowej wręcz budowie, która z pozoru nie wydaje się być przeciwnikiem stwarzającym zagrożenie. Jej głowę zdobią przyciągające uwagę ognistorude, sięgające już do piersi włosy, pod którymi kryją się lekko wydłużone, spiczaste uszy. Aven posiada jasne, błękitne oczy o spokojnym spojrzeniu, które ciepło zaprasza do rozmowy. Kobieta ma bladą cerę, a z powodu nimfiej mutacji w pełnym słońcu jej skóra przybiera nietypowy, zielonkawy kolor. Na rękach, zwłaszcza przedramionach rośnie delikatny i miękki mech. Jej pełne usta ledwo poruszają się gdy mówi, co czyni dość cicho. Jedyną skazą na twarzy pozostaje głęboka blizna na prostym, niedługim nosie. Sposób ubierania się pozostaje u niej ten sam od przybycia na wyspę: prosta, adekwatna do pogody i nie krępująca ruchów odzież, zwyczajowo w kolorze ziemistych brązów i różnych odcieniach zieleni, przez co niektórzy twierdzą, że wygląda jak zapałka. Niedostatki siły nadrabia bardzo dużą zwinnością, szybkością i sprytem. Długotrwałe przebywanie w wiosce, daleko od gęstwin sprawia jej nasilający się dyskomfort.
Charakter: Pomimo bycia wystawioną na wiele prób oraz różnych, zarówno dobrych, jak i złych doświadczeń Aven wciąż pozostaje tą samą, lekko nieśmiałą nimfą leśną. Zawsze pragnie pomagać innym, zdobywać sojuszników na wyspie i wspólnie walczyć z przekornym losem. Zawsze jest gotowa bronić osób, które uzna za swoich przyjaciół, jej dobre serce i przyjazne nastawienie czasem może być mylone z naiwnością. Często przed podjęciem jakichkolwiek interakcji z innymi mieszkańcami wyspy długo ich obserwuje, poznając zwyczaje i ucząc się ich zachowań. Z tego powodu rzadko natrafia na okazję porozmawiania z kimś, kto mógłby wysłuchać jak dużo ma do powiedzenia. Ma tendencję do rozmawiania (lub raczej prowadzenia monologów) do roślin i zwierząt, tak radząc sobie z samotnością. Jest bardzo ciekawa świata, interesują ją zarówno napotykane dziwne stworzenia i rośliny, jak i różnorodne charaktery wokół niej. Bycie nimfą nie przeszkadza jej w solidnym wykonywaniu obowiązków myśliwego. Jako jeden z łowców, którzy przeżyli najdłużej dokładnie wie na co ją stać w trakcie walki, specjalizuje się raczej w pułapkach i sidłach, jednak uparcie trenuje łucznictwo. Wprawiając się w swoim fachu nauczyła się radzić sobie ze swoimi lękami.
Historia: Jako dziewczyna z odludzia i jedyna córka starszej pary mieszkającej na krańcu lasu mimo nieśmiałości i wielu lęków Aven od małego chętnie podróżowała z rodzicami, jednak tylko do miast, najlepiej wielkich, betonowych gdzie czuła się najlepiej. Spowodowane to było jej lękiem przed dziczą, którego nabawiła się w czasie zabawy w przydomowym borze która niemalże skończyła się tragicznie, gdy wilki zwabione jej głośnym śmiechem i okazją łatwej zdobyczy zaatakowały ją znienacka. Gdyby nie szybka reakcja jej ojca na krzyk dziecka i adrenalina która dała jej siły do biegu z pewnością by zginęła. Na długo po tym wciąż miała sny, w których z leśnej głuszy pojawiały się drapieżniki goniące ją przez trakt. Na tydzień przed jej 20 urodzinami w czasie lotu do jednej z pięknych azjatyckich stolic samolot którym leciała wraz z bliskimi miał katastrofę i przeżyła tylko ruda Aven i to czystym przypadkiem. Była zbyt przerażona okoliczną przyrodą aby szukać pomocy, jednak to pomoc ją znalazła, a przynajmniej tak myślała dziewczyna. W laboratorium nie tak bardzo szczęśliwym trafem dowiedziała się, że jej samolot został strącony w celu uzyskania obiektów do badań genetycznych. Okazyjne oferty były posyłane starannie wyselekcjonowanym osobnikom, a mała rodzina znikąd była wręcz idealna do badań. Jako iż naukowcy spodziewali się większej ilości ocalałych nie mogli zdecydować jakim zmianom poddać 20 latkę, więc rozpoczęły się wstępne testy, mające znaleźć najgłębszy lęk. Ponieważ jej największy strach budziły lasy, postanowiono na siłę zrobić z niej „zielone dziecko natury” i sprawdzić siłę pokonywania strachu gdy zostanie pozostawiona sama sobie wraz ze swoim nowym atrybutem. Idealnym miejscem na ten ostatni test była tajemnicza, odosobniona wyspa.
Partner: Brak
Wyposażenie: Kostury ze znaleźnych gałęzi rzeźbione wolą natury i ostrzem maleńkiego nożyka którym nawet nie może się bronić.
Inne:Upolowaną zazwyczaj zwierzynę rozbiera w warsztacie myśliwych.
Kieruje: kasiapl27@o2.pl | kasiapl27 [hwr]
Punkty doświadczenia:

przydzielone [9PD], luźne [19PD]:

Zwinność: 3

Wytrzymałość: 1

Siła: 1

Percepcja: 2

Opanowanie: 2