Nowy samotnik - Fafnir

len-yan

 

Fafnir | 19 lat | Dragon

Miano: Fafnir

Imię i nazwisko: Jonathan Cullen

Wiek: 19 lat

Data urodzenia: 24 lipca

Numer: 016

Modyfikacja genetyczna: Dragon

Etap modyfikacji: 4 ✔

Status: Samotnik

Aparycja: Jonathan jest chudym i wysokim (początkowo 177 cm wzrostu, a po mutacji - 182 cm) albinosem. Z tego też powodu przyciąga on wzrok wielu osób. Mimo tego, że został zmieniony w smoka, wygląda bardzo niepozornie. Dzięki mutacji nabrał nieco ciała, ale to wciąż za mało, by nazwać go chociażby szczupłym. Mimo tego Cullen ma piękną figurę. Dodatkowo został szczodrze obdarzony przez naturę.

Twarz o typowo męskich rysach ma wiecznie poważny wyraz. Gładka cera biała jak śnieg wygląda na delikatną. Tym, co z nią kontrastuje są oczy o czerwonych tęczówkach z lekką domieszką jasnoniebieskiego koloru, otoczone przez wachlarz gęstych i długich rzęs. Nad nimi znajdują się ciemne brwi. Prosty nos i nieco dziewczęce wargi ( za którymi kryją się proste, białe zęby) dawniej były powodem nieprzyjemnych komentarzy ze strony rówieśników w czasach dzieciństwa. Podobnie jak gęste, miękkie włosy o naturalnie białym kolorze. Fryzura Jonathan'a to artystyczny nieład z grzywką nieco zasłaniającą oczy i wygolonymi bokami. Długie, smukłe palce pianisty często przeczesują je, by ich właściciel mógł cokolwiek widzieć.

Na ciele albinosa widnieją delikatne zarysy mięśni, które pojawiły się z powodu mutacji. Długie nogi wzbudzają zazdrość u wielu dziewczyn.

Ubiór Jonathan'a zawsze jest taki, by zasłaniał jak największą część jego ciała. Nie przed wzrokiem innych, ale przed słońcem, na którego promienie skóra Cullen'a jest wrażliwa. W cieplejsze dni naturalnie materiał jest cieńszy.

Kiedy albinos opuszcza swoją jaskinię, zakłada słomiany kapelusz oraz torbę ze skóry, które samodzielnie wykonał.

Charakter: Jonathan jest człowiekiem niezwykle dojrzałym jak na swój wiek. Jest bardzo tolerancyjny i nadwyraz spokojny. Opanowanego albinosa nie sposób wyprowadzić z równowagi. Cullen ma tendencje do prowadzenia głębokich rozmyślań w samotności. Jako dziecko był otwarty, lubiący towarzystwo dorosłych, z którymi mógłby rozmawiać na poważniejsze tematy niż ze swoimi rówieśnikami. To jednak szybko się zmieniło przez brak czasu rodziców albinosa dla swojego syna, a Jonathan stał się introwertykiem i tak już zostało. Inni ludzie nie zawsze są w stanie go zrozumieć i stąd właśnie jego skrytość oraz skłonności do zamykania się w sobie. Jonathan prawie wcale się nie śmieje i rzadko uśmiecha. Nie lubi opowiadać o sobie, ale zawsze chętnie posłucha cudzej wypowiedzi.

Fafnir wie, czego chce, a jego cele są bardzo jasno wyznaczone. Dlatego też nie zdarza się, by po drodze do ich osiągnięcia zbaczał ze swej ścieżki lub by ogarniały go jakiekolwiek wątpliwości. Albinos odważnie broni swoich poglądów. Nieraz udaje mu się przekonać swych zdecydowanych oponentów do swojego zdania, co poczytuje sobie za wielki sukces.

Jonathan wyróżnia się również swoją mądrością i rozwagą. Wielu uważa go za materialistę, ponieważ albinos nie robi niczego za darmo. Pomocy udziela jedynie bardzo potrzebującym oraz swoim bliskim. W przypadku nieznajomych dragon jest nieufny.

Bez względu na to, jak bardzo Fafnir'owi zależy na danej rzeczy, nigdy nie dąży do niej po trupach. Ma zwykle zbyt wiele skrupułów, które nie pozwalają mu krzywdzić innych, nawet mimowolnie.

Poważną słabością Cullen'a jest to, że zawsze bierze na swoje barki więcej, niż jest w stanie unieść. Zwykle są to obietnice spełnienia próśb innych. Albinos często przecenia swoje możliwości. Wydaje mu się bowiem, iż jeśli tylko będzie czegoś bardzo chciał, to na pewno uda mu się tego dokonać. Takie względy jak zasoby posiadanych przez niego sił lub możliwości, jakimi dysponuje, zdają się zupełnie nie mieć dla niego absolutnie żadnego znaczenia. Bliscy są dla Jonathan'a najważniejsi. Wobec wszystkich ludzi albinos zawsze stara się być fair.

Tak jak każdy, i Fafnir miewa gorsze dni. Jest wtedy zazwyczaj rozdrażniony. Czasem zdarzają mu się również napady gniewu.

Historia: Jonathan był jedynym synem wysoko postawionej pary. Jego rodzice uważali spłodzenie dziecka za zwykły obowiązek, który trzeba spełnić jak każdy inny. To, że przy okazji będą mieli spadkobiercę, który zajmie stanowisko ojca stawiało posiadanie dziecka w nieco lepszym świetle.

Kiedy albinos przyszedł na świat, uznali, że najlepiej będzie oddać go pod opiekę niań, a samemu wciąż spełniać się zawodowo. Jonathan wiele razy starał się zwrócić na siebie ich uwagę, jednak zawsze otrzymywał tą samą odpowiedź - "Innym razem". O swoich zainteresowaniach związanych ze średniowieczem oraz bestiariuszami opowiadał opiekunkom. Co miesiąc jednak przychodziła inna, więc do żadnej nie zdążył się przyzwyczaić. Przestał próbować, kiedy jedna z kobiet wytłumaczyła mu, że nie przebywa z chłopcem po to, żeby się z nim zaprzyjaźnić, a dlatego, iż jest to jej praca. Po tym zdarzeniu Jonathan zamknął się w sobie. Rówieśnicy odpychali go od siebie, uważając albinosa za nudnego, gdyż zawsze zachowywał się dojrzalej od nich. Dlatego właśnie zaczął spędzać czas samotnie.

Częstym gościem w domu chłopaka był znajomy ojca, będący z zawodu lekarzem. Jonathan darzył go sympatią, gdyż była to osoba, którą znał najdłużej. Tylko z nim rozmawiał i opowiadał mu o swoich pasjach. Później tego żałował.

Pewnego dnia mężczyzna zabrał dziesięcioletniego Jonathan'a na spacer. Chłopiec jednak nie wrócił do domu, a lekarz rozpłynął się w powietrzu. Policja uznała, że podał rodzicom albinosa fałszywe dane osobowe. To było wszystko w tej sprawie. Żadnych dowodów czy świadków.

Tym, kto poznał prawdziwą tożsamość mężczyzny był Jonathan. Jego dawny przyjaciel okazał się być naukowcem, który każdego dnia przeprowadzał na chłopcu doświadczenia. Albinos czuł, jak jego ciało powoli się zmienia. Instynktownie zaczął kojarzyć biały kitel z ogromnym bólem, jaki odczuwał podczas mutacji. Cały czas czekał na pomoc, która nigdy nie nadeszła.

Gdy naukowcy uznali, że zostały przeprowadzone już wszystkie badania, zesłali dziewiętnastoletniego Jonathan'a na wyspę. Osłabiony chłopak starał się walczyć z ogromnymi falami, lecz jego szanse były marne. Stracił przytomność, a gdy się obudził, spostrzegł, że fale wyrzuciły go na brzeg. Albinos długo błąkał się po wyspie w poszukiwaniu schronienia. Jego domem stała się duża jaskinia, znacznie oddalona od tych należących do innych samotników.

Partner: -

Wyposażenie:

- kamienny nóż

- dwa oszczepy własnej roboty

- słomiany kapelusz

- skórzana torba.

Inne:

- Albinos dostaje ataku paniki, widząc biały kitel lekarski lub przebywając w białym pomieszczeniu.

- Jest biseksualny.

- Uwielbia czytać książki. 

- Dragon jest wszechstronnie uzdolniony. Potrafi grać na skrzypcach i fortepianie, co uważa za zbędne w swojej obecnej sytuacji. Dodatkowo ma piękny, melodyjny głos. Tym, co idzie mu gorzej jest pływanie.

- Na wyspie albinos nauczył się szyć i polować. Do rozpalania ogniska używa swojej smoczej zdolności. W wolnej chwili układa kompozycje kwiatowe, by jaskinia, w której mieszka wyglądała mniej ponuro.

- Często dokonuje wymiany handlowej z osadnikami.

- Nigdy nie napadł na wioskę osadników, z którymi woli być w dobrych stosunkach, mimo, że woli żyć samotnie. 

- Jonathan interesuje się od dziecka średniowieczem oraz wierzeniami. Jego ulubionymi istotami były smoki, do czasu, aż sam stał się jednym z nich.

Kieruje:

- Howrse: MichaeleJohnes888

- e-mail: weronikanime@gmail.com
Punkty doświadczenia:

przydzielone [16PD], luźne [13PD]:

Zwinność: 5

Wytrzymałość: 3

Siła: 2

Percepcja: 5

Opanowanie: 1